40 oldum da ne oldum?

Bugün ben 40 yaşına girdim.
40 sene harcadım bu hayatta yarısı çalışmakla geçti ama şanslıyım ki sevdiğim işi yaptığım için çok çalışmış da sayılmam.
Mesleğini iyi seçtiysen biliyorsun ki meyvelerini toplayacaksın ileride ki aynen öyle oluyormuş kendimden biliyorum.
Statün oluyor, paran oluyor, evlerin arabaların oluyor, kısacası karnın tok oluyor…

Artık hayattaki herşey çok farklı bu yaşta; herşeyden önce artık koşmuyorsun daha çok yürüyorsun, yürüyorsun ama daha hızlı bir yerlere varıyorsun çünkü aklın senden önce varıyor.
Yürüyorsun ama nereye gideceğini biliyorsun çünkü geri dönecek yeni yollara girecek vaktin yok, zamanı iyi değerlendirmen gerekiyor.
Çok okuyorsan, çok dinliyorsan, çok çalışıyorsan hepsi seni bir yere götürüyor bazen de yürümeden; uçarak…

Onlarca ülkeyi gezdim değişik kültürler gördüm, ülkemi anlattım seni beni anlattım onlara, arkadaş oldum hepsiyle.
(Loch Lomond’da Loch Ness canavarını da aradım, San Diego’da zürafalarla da dolaştım. Dubai’de çöl ortasında kaldım, Bahama’larda fırtına gördüm, Khinalug’da dağda kayboldum, Paris’i bisikletle gezdim, vs…)

Arkadaşlıklar da başka artık kimseyle vakit kaybetmiyorsun hayatında olmak isteyen geliyor istemeyen gidiyor, kimse kimseyi yormuyor.
Ne sen başkasıyla uğraşıyorsun ne de onlar seninle.
Kalbinin oralara biryerlere koydukların hep seninle onlar kendilerini biliyorlar zaten. İletişim halindesin illa ki.
Seçimlerin daha doğru geliyor çünkü her insanın bir hayatı bir bakış açısı bir varlığı var sen onları anladıysan onlar da seni anlıyor ve öyle kabul ediyor.
Kimileri de bırakıp bizleri gittiler, biz mi onlar mı hayatlarını kaybetti bilemedik acıları tazeyken.
Belki onlar ölümü kazandılar, zahmetsiz acısız, kimseye yük olmadan…
Kızdım onlara ağladım arkalarından duymadılar, ölmek için güzel bir gün dediler herhalde ve gittiler bilemedim.

Nerede başladığını bilmediğin hikayelerin oluyor bu yaşa kadar, nerede bitecek bilemiyorsun da
Yeri geldi uçak kullandım, pistte yarıştım yeri geldi düz yolda düştüm ama hep ben oldum
Ama akıllıysan hayat arkadaşı seçiyorsun kendine, paylaşıyorsun her şeyi, sonra biz oldum
Biz erkekler şanslıyız çünkü bir kadın bizi sevdimi eş oluyor, kardeş oluyor, ev oluyor dahası çocuk veriyor.
Bir çocuğun oluyor sonra sen yeniden doğuyorsun onunla
Ana oluyorsun baba oluyorsun anlıyorsun onların kıymetini
Yeniden yürümeyi öğreniyorsun, düşüyorsun dizlerin kanıyor ama yine deniyorsun tutunmadan kendini boşluğa bırakmayı korkmuyorsun yeniden düşer miyim diye.
Sonra bir çocuğun daha oluyor
Kardeş oluyorsun yeniden
Beraber düşüp kalkıyorsun bu sefer yeniden…

Hayat kendini tekrar ediyor zaman bir nehir gibi akıp giderken
Ama sen hep nehrin başka noktalarında duruyorsun dinleniyorsun
Sonra başlıyorsun düşüp kalkmaya yeniden…

Biliyorsun ki her şey büyülü bu hayatta
Yıldızlar da güller de yağmur sonrası kokan bahçe de
Kısacası herkes gibi ben de çok koştum, çok düşündüm, çok savaştım, çok barıştım, çok güldüm, çok eğlendim, çok hüzünlendim
Ben de çocuk oldum, kardeş oldum, dayı oldum, amca oldum, sevgili oldum, eş oldum, baba oldum
Su gibi oldum her kaba sığdım, yeri geldi yağmur oldum
Ve 40 oldum da hepsi için de o kadar mutlu oldum ki anlatamam

Barış Kanlıca
05.02.2022

Daha fazla ben için: https://bariskanlica.com